Zaterdag vertrokken we om 10 uur richting het Citadel van Rasnov, Kristie en Cristina vroegen ons aan begin van de rit of er ook mensen met wagenziekte waren. Dat had ons moeten waarschuwen. Terwijl we om ons heen zaten te kijken werden we heen en weer geslingerd door allemaal haarspeld bochten.

Gelukkig hadden we even een tussenstop boven op een berg waar we een super mooi uitzicht hadden over Brasov probeer dan maar uit te vinden waar je huis woont. We kregen even de tijd om foto's te maken van het uitzicht van elkaar en op een gegeven moment gingen we een groepsfoto maken, we zouden een normale foto een gekke foto maken waar iedereen in de lucht sprong. Nou je raad het al, kluns dat ik ben. Ik glijd natuurlijk uit. Maar gelukkig was het geen ravijn afgrond haha er liep vlakbij zelfs een pad, maar ik had natuurlijk een lekker stijl stukje maar het viel allemaal best mee. Het was meer de schrikreactie dat iemand uitgleed haha x'D Na wat leuke foto's te hebben gemaakt gingen we verder met onze slinger route.

Aangekomen bij de parkeerplaats van de Citadel konden we even naar wat kraampjes terwijl we wachtte op trekker met huifkar niet ons de heuvel op zou trekken. Op een gegeven moment verzamelden we ons als eersten bij het punt waar we opgehaald zou worden. Maar toen de trekker er aan kwam bleken er veel meer mensen voor ons in de rij te staan 'ahum'. Maar we dachten ach laat maar en wachtte to hij weer terugkwam, want iedereen was er ingesprongen en we pasten er simpelweg niet meer in. De tweede keer dat hij kwam, je raaad het nooit, gebeurde precies hetzelfde, maar deze keer trokken we zelf onze mond open en de bestuurder ook, die liet ons als eerste instappen. We reden toen de heuvel op en op een gegeven moment had ik iets van: 'Die trekker houd het niet' hij had er zoveel moeite mee, ik zat gelijk mooi te fantaseren dan de koppeling knapte en dat wij met de kar weer bergafwaarts gingen haha. Maar natuurlijk gebeurde dat niet!

Aangekomen op de heuvel, waren we nog niet op dé heuvel. We konden nog een lang pad met kiezelsteentjes gaan wandelen waar de rolstoelen lekker in verdronken, dus besloten we allemaal te aan lopen en de rolstoelen mee te nemen. Wat geen nut had bleek, want bij het Citadel aangekomen te zijn want we konden er niet in, tenminste het had geen nut. Dus paste Kristie op de rolstoelen en gingen we naar binnen. Je kon helemaal naar boven en dan had je zo'n groot uitzicht!! Zo mooi!! Ik zal de foto's binnenkort even plaatsen. Je kon echt heel ver kijken helemaal over Rasnov en verder. Ze hadden ook allemaal leuke winkeltjes. Het Citadel is trouwens een groot kasteel met een muur er omheen waar de burgers van de stad Rasnov heen konden vluchten.

Daarna zouden naar het Bran Castle. Het kasteel van Dracula. Maar onderweg vertelden ze ons dat het misschien niet zo'n goed idee was aangezien er ZOOVEEEL trappen zijn en dan zouden we daar allemaal opmoeten, dat zou een ramp zijn... Ik vond het wel heeel jammer want daar had ik me wel een beetje op verheugd maarja. Ik heb er ook helaas geen foto's van kunnen we maken, we zouden namelijk wel naar het kasteel gaan op van buiten af foto's te kunnen maken, maar ik weet niet wat er daarmee gebeurd is. We hebben wel even in een tuintje (waar we niet in mochten haha) gepicknickt. Dat was wel heel gezellig en daarna gingen we naar de markt van het Bran Castle, dat was ook ontzettend leuk!! Ik heb wel spijt dat ik niet meer dingen heb gekocht, maar ik ben zo'n twijfelaar, eigen schuld.

Kristie en Cristina vertelde toen over een mooi natuurgebied met een grot die ze ons wouden laten zien, dus toen gingen we daarheen. Het was ongeveer een uur rijden met weer super leuke haarspeldbochten waardoor we allemaal door de bus werden gegooid haha. Onderweg zagen we mensen aan de kant van de weg staan die fruit verkochten en puppy's!!! Vet zielig op de motorkap van de auto's ... Toen we aankwamen in het natuurpark( waar een weg doorheen liep ) Zagen we mensen daar gezellig barbecueën maar helaas was het stroompje ook super vervuild.. Echt waterflessen erin. Maar verder was het echt prachtig, we reden tussen twee gigantische rotsblokken door en konden op een gegeven moment parkeren vlakbij de grot.

Voor het hek van de grot zaten we te wachten op onze tour begeleider, die blijkbaar al in ons midden stond. Een jongetje van 8 jaar, hij kwam net uit school en dit was zijn baantje. Hij heeft ons wel heel goed rondgeleid en hele leuke verhalen verteld maar het bleef in mijn achterhoofd dat hij maar 8 jaar was! Toen in vroeger uit school kwam was ik of met vriendinnetjes aan het spelen of aan het paardrijden. Niet aan het werk.

Na een lange dag van dingen bekijken en rondgeleid worden door Roemenië reden we weer naar huis. Om precies 7 uur kwamen we aan bij onze accommodatie aan en om precies 7 uur begint ons avondeten, dus het kon niet beter. Toen we alles aan het uitladen waren probeerde in te rolstoel van mijn buddy Lianne naar boven je sjouwen en opeens gebeurde er een wonder. Kristie onze Roemeense begeleider die geen woord Engels spreekt en zijn grapjes laat vertalen door Cristina, zei: ‘wait'. Haha je had Cristina's gezicht moeten zien! Cristina hebben we trouwens ook al helemaal ingeburgerd. Roemenen zijn namelijk heel indirect, ze zijn bang om mensen te kwetsen en maken je dus iets duidelijk via een omweg. En wij Nederlanders zijn eigenlijk gewoon botte boeren die zeggen waar het op staat, we legden in het begin ook uit over onze humor, dat wij grapjes ten koste van elkaar maken en heel sarcastisch zijn. Zodat ze niet zouden schrikken als we dat deden. De eerste keer dat wij zo'n grapje maakten was Cristina's reactie ook: 'Were you joking...??' heel onzeker. Maar nu inmiddels doet ze het net zo hard terug haha!

Deze avond hebben we even nog gekletst maar hebben we verder niks gedaan, we waren kapot. En zondag mochten we uitslapen!! Thank god!!

Heeel Veeel Liefs Evelien

PS. Juliana onze andere begeleidster kwam niet voor in dit verhaal omdat die naar een conferentie over EVS is, maandag is ze weer terug.